Kansengelijkheid - Een kwestie van tijd

Er zijn de laatste jaren al de nodige boeken verschenen over kansengelijkheid. Deze auteur kijkt vanuit het perspectief van tijd naar dit schijnbaar onoplosbare vraagstuk. Tijd als in: meer instructietijd? Vakantietijden aanpassen? De stelling van de auteur is: ‘Als kinderen gelijkere kansen krijgen in het onderwijs kunnen we hun volledige leerpotentieel bereiken en de best mogelijke onderwijsprestaties halen.’ Handwerk, praktisch en laag niveau zijn in Nederland aan elkaar gekoppeld, en zo ook hoofdwerk, theoretisch en hoog niveau. Deze indeling en koppeling tussen laag-praktisch en hoog-theoretisch vertaalt zich in een tweedeling met gevolgen die doorwerken op allerlei terreinen. Toch is ons onderwijsstelsel zo ingericht, zonder een combinatie van beide. Binnen deze kaders is het voor basisscholen een complexe opgave om gelijke kansen voor leerlingen te bevorderen.Wat valt er nog wél te doen? De auteur pleit voor het bewuster inzetten van tijd, want niet voor elke leerling is 940 uur per jaar voldoende. Ook het benutten van tijd door leerlingen varieert. Dat vraagt een aangepast schoolbeleid met betrekking tot de omvang van de kerndoelen én de hoeveelheid onderwijstijd.

Om onderwijstijd kwalitatief in te vullen, adviseert Ploegman om de tijdsbesteding van leerlingen en leraren in beeld te brengen en hier het gesprek over aan te gaan. Door knelpunten zichtbaar te maken kan een geschikt beleid worden geformuleerd. ‘Kansengelijkheid’ betreft een relevant en actueel thema. De auteur houdt de lezer(s)/ team(s) een spiegel voor over een discussie die op school- en bestuursniveau gevoerd moet worden. Zoek daarbij de kwalitatieve insteek. Interessant.