Wie dit niet leest, is gek

De auteur stelt dat een goede leerkracht  ‘regelmatig zelf kinderboeken leest, veel voorleest, boeken promoot en kinderen alle gelegenheid biedt om zelf te lezen’. Deze uitspraak is enerzijds gebaseerd op haar eigen ervaringen als leerkracht en moeder, anderzijds is zij getriggerd door veel collega-leerkrachten en een club experts op het gebied van lezen en kinderboeken. Ook gebruikt ze evidence based theorie. Smits start met haar favoriete sprookjes en andere prachtige (volks)verhalen in een huis vol boeken, thuis en in de bibliotheek. Er is er sprake van ontlezing en daarom ligt er voor de leraar een stevige klus, vindt Smits. Zij wijst op het belang van lezen: het is een stimulans voor taal-/leesontwikkeling, beter kunnen lezen, betere schoolprestaties leveren, grotere maatschappelijke kansen benutten, een groter inlevingsvermogen en minder vooroordelen. Niet elk kind groeit op tussen boeken, want soms is er geen geld, of geen noodzaak, en wat doet de school dan? Smits raadt close reading aan in plaats van de methode begrijpend lezen en het gebruik van rijke teksten. Voor de pabo doet ze nog de aanbeveling om te zorgen voor een algemeen lesprogramma voor lezen met een leeslijst. Voor scholen is er de tip om dagelijks een boek in de klas te promoten. Het doel is om leerlingen en leerkrachten te enthousiasmeren, ook via sociale media. En zorg voor een grote variatie aan boekensoorten en creatieve schrijfopdrachten. Dit boek daagt uit, zet aan tot denken, gaat op zoek naar creatieve ideeën, spreekt moed in, reikt heel veel tips aan en vraagt om doorzettingsvermogen van de lezer en de leerkracht. Aanbevolen!