ReguLEER: een pedagogisch-didactische verkenning van zelfregulerend leren

Onderzoek wijst uit dat zelfregulering meer invloed heeft op het studiesucces dan elementen als intelligentie of motivatie. Daarnaast is zelfregulerend werken een voorspeller voor het psychologisch welbevinden van leerlingen in hun latere leven. Wat is zelfregulerend leren? ‘Zelfregulerend leren is het proces waarbij een leerling gedachten, gedrag en gevoelens monitort en bijstuurt bij een leertaak om een bepaald leerdoel te bereiken’, zo definiëren de auteurs. We weten dat veel leerlingen moeite hebben met een realistische inschatting te maken van een leertaak, waardoor ze moeite hebben met plannen. Ook vinden leerlingen het lastig om op het juiste moment en op de juiste manier hulp te vragen. Ook in de reflectie kan van alles misgaan, bijvoorbeeld wanneer leerlingen hun succes of falen aan de verkeerde oorzaken toeschrijven. Er is in het onderwijs gebrek aan kennis en ervaring, daarom schreven de auteurs dit boek. Het boek biedt praktische handvatten voor de dagelijkse onderwijspraktijk met bijdragen van experts en ervaringsdeskundigen. Het bevat interviews met mensen uit de praktijk en acht artikelen die dieper ingaan op een aspect van zelfregulerend leren. Aan het eind van het boek komen kritische reflecties aan bod. Gert Biesta uit zijn gevoelens van zorg en verbazing. Ook spreken de auteurs uit dat veel nog onduidelijk is en dat zelfregulerend werken geen wondermiddel betreft. Dit alles maakt implementatie een stuk lastiger.

Het betreft een relevant, maar geen actueel onderwerp. Zelfregulerend werken blijkt een complex concept te zijn, dus vraagt om goede doordenking, deskundige begeleiding en ondersteunend, praktijkgericht onderzoek. De titel ‘verkenning’ is goed gekozen! Interessant om als team je tanden erin te zetten om tot een verstandige keuze te komen.